Rezerwat ten posiada interesującą populacje zarośli typu cardonal-tabaibal (wilczomleczy) oraz ważne pozostałości po lasach podzwrotnikowych. Wyjątkowa rzeźba terenu tutejszych wąwozów stanowi formację bardzo typową dla geologii wyspy, o bardzo malowniczych cechach krajobrazu. Wśród miejscowej florywystępują zagrożone gatunki takie jak, na przykład, cabezón (Cheirolophus falcisectus). Z kulturowego punktu widzenia, istotny walor stanowią pozostałości archeologiczne niedaleko pasma górskiego Hogarzales.
Położenie: La Aldea de San Nicolás.
Powierzchnia: 2920,9 hektara.