Gran Canaria
Gran Canaria
Stranden

San Agustín

De club van de rustige (en zonnige) winters

Voor de club van de rustige winters hoeft u geen ingewikkeld toelatingsproces te doorlopen. Ook hoeft u niet door iemand te worden geïntroduceerd. U hoeft alleen maar naar het zuiden van Gran Canaria te gaan. Na de laatste bocht ziet u de weerkaatsing van de hotels van San Agustín en de zachte zon die op dit strand woont ondertekent uw lidmaatschapskaart. Gewoon even tussendoor.

[] Vista de la playa de San Agustín

De club van de rustige winters heeft een groot aantal leden. Ze komen vaak na een jaar terug. En daarna het volgende jaar. Soms in januari. Andere keren in september. De redenen? Die hebben zeker te maken met de rust die San Agustín uitademt. Met het weer: zacht, zoals in de hele regio. Met het strand voor het hele gezin dat heerlijk beschut ligt. Met het langzame ritme van de uren die op het strand worden doorgebracht.

Ja. Natuurlijk. Op andere plekken in Gran Canaria vindt u spektakel, waterscooters, actieve surfers die een golfje nemen, muziek van bar tot bar en stranden vol met mensen die plezier aan het maken zijn.

[] Una señora pasea por la orilla de la playa
[] Una pareja paseando por la orilla de la playa

Maar in San Agustín houden de leden van de club zich met andere dingen bezig. Het lijkt wel of ze de tijd een paar dagen willen stilzetten. Om uit te rusten, te wandelen, om zich van de problemen van alledag te ontdoen in het gigantische spa-centrum in de regio of gewoon in de zon te liggen tussen het zwemmen in zee door.

Wat zijn mensen toch vreemde wezens! Er zijn van die mensen. Mensen die om de een of andere reden een paar dagen per jaar de stekker eruit trekken om tot zichzelf te komen. Zonder haast, zonder planning, zonder over het werk te hoeven denken, zonder horloge. Soms vergeten ze zelfs voor even hun naam.

[] Vista de la playa de San Agustín al atardecer

Alle leden van de club van de rustige winters (en zomers) zijn erop gebrand om hun lidmaatschapskaart voor altijd te behouden. Ze geven deze zelfs van ouders op kinderen door. En zo blijft alles bij hetzelfde, eeuw na eeuw, terwijl de wereld maar door blijft rennen buiten San Agustín.