Jednak Rezerwat Biosfery nie śpi. Wręcz przeciwnie, w regionie tym zachowało się wiele tradycyjnych zwyczajów, które umożliwiają poszanowanie zasobów naturalnych, a także formy życia wywodzące się z praktyk umożliwiających rozwój zrównoważonej turystyki. Uprawianie ekoturystyki w tej mozaice przyrodniczej pozwala poznać teren i zgłębić lokalną kulturę w taki sposób, że pozostaje po tym jedynie wspaniałe wspomnienie.

W obrębie Rezerwatu Biosfery można odwiedzić tradycyjną wytwórnie serów i spróbować znanych na całym świecie koziego i owczego sera, z których część przebyła długą drogę, zanim trafiła na talerz, ponieważ pochodzi z mleka owiec wypasanych w systemie sezonowym, co jest kolejną praktyką znaną od dawna. W piwnicach winnych, w każdym winie udało się zamknąć esencję krajobrazu. Każdego ranka z portów Mogán, Agaete lub La Aldea de San Nicolás wypływają pełne nadziei łodzie rybackie. W głębi lądu kobiety i mężczyźni z obszarów wiejskich dbają o każdy centymetr swoich ekologicznych upraw.

Każdy krok na szlaku, każda rozmowa, każdy spacer ulicami miejscowości położonych na terenie Rezerwatu Biosfery to wkład w model zrównoważonego rozwoju tego obszaru i zanurzenie się w jego rzeczywistości, tak samo odświeżającej i odkrywczej jak ta, której można doświadczyć na wybrzeżu. Poddanie się bogactwu kultury, które płynie podczas targów, festynów, jarmarków i innych wydarzeń, otwiera drogę, aby stać się kolejną gałęzią tego drzewa, którego korzenie sięgają głęboko w tradycję.

Te manifestacje, których uczestnicy mają twarze, imiona i nazwiska, mają miejsce na terytorium, które nieustannie zmienia swoje oblicze. W niektórych miejscach rzucają się w oczy dzikie krzewy cardon i tabaiba, które porastają zbocza lub przylegają do skał w suchym otoczeniu. W innym miejscu, gdzie fale mówią swoim niekończącym się językiem piany, czerwone glinki przystosowane do słonego środowiska pokazują swoje białe kwiaty na tej rozmytej granicy między światem lądowym a morskim. Naprzeciwko, pod powierzchnią morza, rozciągają się podwodne łąki lub trawy morskie, po których poruszają się delfiny butlonose i żółwie morskie o ponadczasowym spojrzeniu.

Nieco wyżej palmy i dzikie drzewa oliwne, pistacje kleiste i łoża siewne nadają kształt i charakter lasowi ciepłolubnemu, a odgłosy pobliskich kanałów irygacyjnych stanowią tło dźwiękowe dla pozostałości lasu wawrzynolistnego, po czym na wysokości pojawia się sylwetka sosny kanaryjskiej. Jest to krótka sekwencja migawek przedstawiających tysiące obliczy Gran Canarii, które można podziwiać w Rezerwacie Biosfery.

Rezerwat Biosfery Gran Canarii to laboratorium zrównoważonego rozwoju na świeżym powietrzu, zajmujące środkową i południowo-zachodnią część wyspy Gran Canaria i stanowiące nieco ponad czterdzieści procent powierzchni wyspy, do której dochodzi ponad 35 000 hektarów morza. Znajduje się on w najstarszej części wyspy, obejmującej masywy Güigui, Tamadaba, Inagua-Ojeda-Pajonales, Tauro i Pilancones, a także dorzecza Tejeda i Tirajana.

Tutejsza imponująca geologia z dużymi różnicami wysokości, wąskimi wąwozami, klifami o wysokości ponad tysiąca metrów i grzbietami, w połączeniu z dużą zmiennością klimatu na różnych wysokościach i zboczach, sprzyjającą powstawaniu obszarów od półpustynnych do subalpejskich, a także różnicami temperatur dochodzącymi do 25 stopni między wybrzeżem a szczytem, przekłada się na dużą różnorodność flory i fauny. Gatunki endemiczne, takie jak zięba modra lub okazy drzewa smoczego z Gran Canarii, wydają się zawieszone w niejasnej przestrzeni pomiędzy rzeczywistością a snem. Ale są tak realne jak niebo, które przemierzają, i ziemia, do której się kurczowo trzymają.

Siedem gmin i wielkie niebieskie królestwo
Każda z siedmiu gmin w całości lub częściowo położonych na terenie Rezerwatu Biosfery Gran Canarii jest przykładem jego wielowymiarowego charakteru, uzupełnionego rozległym pasem morskim. Więcej informacji można znaleźć na stronie biosfera.grancanaria.com