Gran Canaria
Gran Canaria
Przyroda

Rezerwat Biosfery

Gran Canaria jest Światowym Rezerwatem Biosfery

Przyroda Gran Canarii cieszy mieszkańców naszej wyspy już od setek lat. Pierwszą radością jest łagodny klimat panujący tu przez cały rok. Piękna pogoda, która uprzyjemnia i wycisza życie. Jednak mówiąc o tym, że Natura jest sprzymierzeńcem Gran Canarii, nie mamy na myśli jedynie ciepłego klimatu.

Gran Canaria jest kontynentem w miniaturze, z szerokim wachlarzem niesamowitych krajobrazów położonym w sercu ogromnie zróżnicowanego archipelagu. To dlatego Unesco zdecydowało przyznać wyspie status Rezerwatu Biosfery. Dla aktywnego wspierania i ochrony poszczególnych części tej układanki pejzaży przyrodniczych, swoistego i niepowtarzalnego mikroświata. Niemal połowa geograficznej powierzchni Gran Canarii została włączona do Rezerwatu, w tym sześć prowincji z miejscowymi osadami ludności związanych z kultywowaniem tubylczych tradycji.

Ale co takiego ma Natura na Gran Canarii, żeby sobie zasłużyć na uznanie samej Unesco? Przede wszystkim, wyspa jest swoistym parkiem tematycznym przedziwnej i magicznej flory Makaronezji. To otwarty park, w którym strzeżone są jak skarb rośliny i kwiaty, które rosły tu przez wieki zupełnie niezależnie od reszty świata, stanowiąc niepowtarzalną wizytówkę regionu Makaronezji. Świat przyrody, który przetrwał w oderwaniu porastając najróżniejsze obszary i rzeźby terenu wyspy.

Vista del Parque Natural de Tamadaba en Gran Canaria

To właśnie ze względu na rzeźbę terenu i specyficzną budowę geomorfologiczną można rozpoznać kolejną niepowtarzalną cechę Gran Canarii. Wielki, zapadnięty kocioł wulkaniczny o nazwie Caldera de Tejeda stanowi główną część wyspy, ustanawiając sieć odpływu wód deszczowych wzdłuż wąwozów wijących się w dół i schodzących do morza. To na nim powstał ląd znany dziś jako Gran Canaria, z najwyższym szczytem Pico de Las Nieves wyniesionym na 1949 metrów ponad poziom morza.

Wysokość wyniesienia wypsy i surowa rzeźba terenu umożliwiają istnienie różnorodnych mikroklimatów i są domem dla wielu gatunków. Pod tym względem najciekawsze są południowo zachodnie tereny Gran Canarii, gdzie panuje nienaruszona od wieków przyroda. Znaleźć tam można połacie lasów sosny kanaryjskiej, drzewa o charakterystyce wyjątkowej i niepowtarzalnej nigdzie indziej na świecie. Z drugiej strony, działalność ludzka wpisała się w środowisko naturalne do tego stopnia, że czasem trudno jest oddzielić elementy wprowadzone przez tradycyjną działalność człowieka od pierwotnego krajobrazu wyspy, w wyniku czego powstała swoista mozaika krajobrazu, objęta ochroną z myślą o przyszłych pokoleniach.

Charakter Gran Canarii jako wyspy kontrastów można dostrzec również na wybrzeżu. Od brzegu morskiego aż do wysokości 300 metrów dominuje środowisko piaszczyste lub skrajnie piaszczyste, z wilczomleczami i opuncjami. Dna wąwozów i doliny porośnięte są palmami, tamaryszkiem i wierzbami sauces. Sam brzeg obfituje w ujścia podwodne zastygłej lawy, języki wulkaniczne, wyniosłe skały nadmorskie, a pomiędzy nimi tarasy z jasnym piaskiem.

Cały ten naturalny koktail przyczynia się do bogactwa i zróżnicowania biologicznego gatunków takich jak żółw caretta, delfin butlonosy, czy delfin szary. Każdego dnia zbierają się one od nowa. Tysiąc klimatów i tysiąc gatunków przyrody jednoczą się w tańcu na wyspie będącej Rezerwatem Biosfery.