Punkt widokowy Roque Nublo

Szczególną uwagę zwraca Roque Nublo, geograficzny punkt orientacyjny, któremu przypisuje się największą wartość symboliczną na tych ziemiach. Ten monolit o wysokości prawie dziewięćdziesięciu metrów od podstawy, będący wyrazistym śladem odległej i burzliwej przeszłości, z której się wywodzi, był inspiracją dla malarzy, pisarzy i muzyków, a jego nazwa pojawia się w wielu dziełach. Za przykład mogą posłużyć obrazy Néstora Álamo „Lírica piedra lunar” (Liryczny kamień księżycowy) lub „Altar de mi tierra maga” (Ołtarz mojej magicznej ziemi).

Agustín Millares, historyk Wysp Kanaryjskich z końca XIX wieku, tak pisze o jego powstaniu: "histeryczne ruchy ziemi, przerażające wybuchy w powietrzu, gęste deszcze wrzącego piasku zaciemniające atmosferę, strumienie płynnej lawy przecinające się we wszystkich kierunkach, gigantyczne wywrócenia..."

Współczesna geologia zidentyfikowała w nim specjalny rodzaj skały wulkanicznej, którą nazwano „brecha Roque Nublo”. Ta szczelina powstała w wyniku konsolidacji gorących chmur po ich osadzeniu się i późniejszym ochłodzeniu. Ze względu na swoją wyjątkowość nadaje nazwę drugiemu wielkiemu cyklowi wulkanicznemu Gran Canarii, Cyklowi Roque Nublo, który obejmuje okres prawie dwóch milionów lat (od 5,3 do 3,4 miliona lat od chwili obecnej).

Roque Nublo było i jest miejscem pielgrzymek mieszkańców Wysp Kanaryjskich, a gest ten ma znaczenie zakorzenione w najgłębszej podświadomości wszystkich osób należących do tej wyspiarskiej kultury. Ponadto Roque Nublo stanowi również cel wielu alpinistów od czasu, gdy w 1932 roku niemiecka ekipa wspinaczkowa po raz pierwszy zdobyła jego szczyt.

Otoczony parkiem krajobrazowym Parque Rural del Nublo, został uznany na mocy przepisów prawa za pomnik przyrody.

Roślinność otaczająca to miejsce to młody las sosnowy, który współistnieje z zaroślami retamy, krzewów i szałwii, typowymi dla szczytów Gran Canarii.