Tutejsze fiesty patronalne, ku czci Świętego Mateusza, obchodzone są 21 września. Stanowią one huczną uroczystość, która przyciąga wieku uczestników z całej wyspy, którzy idą w barwnym, rozśpiewanym korowodzie z darami. W ramach tego święta organizowane są także wyścigi konne i targi zwierząt hodowlanych.
W pierwszą niedzielę lipca obchodzone jest Święto Rolnika. Jest to bardzo popularna uroczystość w San Mateo, w czasie której organizowane są pokazy typowych prac rolniczych, pouczających gapiów o tym, jak są wykonywane niektóre czynności, takie jak chociażby „oporządzanie” krów i koni. Wszystko w oprawie folklorystycznej muzyki i tańca.
Również w lipcu obchodzi się Święto Indian, uroczystość miejscowości Las Lagunetas. Korzenie tej fiesty sięgają czasów emigracji kanaryjskiej na Kubę.
Początki historii Vega de San Mateo sięgają zaledwie 200 lat wstecz. Bogactwo lasów tej okolicy, oraz jej cechy geograficzne, sprzyjające działalności pasterskiej, przyczyniły się do tego, że jej pierwszymi mieszkańcami była rdzenna ludność wyspy.
Po podboju Gran Canarii, rozdzielono ziemie wyspy między kolonizatorów. Obecne terytorium San Mateo, którego aborygeńska nazwa brzmiała Tinamar, stanowiło część tego, co niegdyś zwano La Vega, czyli regionu rozciągającego się na obecnych terenach prowincji San Mateo i Santa Brígida. Region ten w pewnym momencie podzielono na trzy części, La Vega de Arriba (Górna), czyli tereny obecnego San Mateo (Tinamar), La Vega de Enmedio (Środkowa), czyli okolice El Madroñal, oraz Vega de Abajo (Dolna), czyli obecna prowincja Santa Brígida.
W wieku XVIII, Vega Górna doświadczyła gwałtownego przyrostu ludności. Dodatkowo, nałożyła się na to zła sytuacja na drogach i odległość do najbliższej Parafii. Skutkiem tych czynników, mieszkańcy wnieśli o budowę kościoła w ich osadzie. Po otrzymaniu pozwolenia ustanowienia nowej parafii, wzniesiona została świątynia na terenie Vega de Arriba, pod wezwaniem Świętego Mateusza, która stała się samodzielną parafią w roku 1800. Był to pierwszy krok, podobnie jak w przypadku wieku innych miejscowości na wyspie, do ustanowienia niezależnej prowincji.
Po uzyskaniu niezależności religijnej poprzez obecność własnej parafii, mieszkańcy San Mateo zaczęli się starać o uniezależnienie się od sąsiadującej miejscowości Santa Brígida. W ten sposób, na początku XIX wieku, władze wyspy zadecydowały o oddzieleniu San Mateo od jurysdykcji La Vega. W tamtej epoce, San Mateo liczyło 600 domostw i jego sytuacja ekonomiczna zależała bezpośrednio od rolnictwa, pasterstwa, oraz bogactwa tutejszych wód. Tak aż do XX wieku, który przyniósł zmiany gospodarcze, spowodowane kryzysem pierwszego sektora i rozwojem trzeciego sektora gospodarki, spowodowanego głównie rozwojem emigracji i masowym inwestycjom w sektory pozarolnicze.
Prowincja San Mateo położona jest w środkowej części Gran Canarii, w odległości 22 kilometrów od stolicy wyspy. Otaczają ją regiony takie jak Valleseco, Tejeda, Santa Brígida, Valsequillo i San Bartolomé de Tirajana. Jej powierzchnia wynosi 37,89 kilometrów kwadratowych, z czego 47% zajmuje Górski Obszar Chroniony Las Cumbres. Średnia wysokość wynosi 800 metrów nad poziom morza, natomiast w pasmach Masywu Centralnego znajdują się najwyższe szczyty wyspy: Pico de las Nieves, o wysokości 1.961 metrów npm., Los Pechos, 1.945 m., oraz Roque Saucillo, 1.850 m. Tutejsze łańcuchy górskie uformowane są z grzbietów Wąwozu Guiniguada, Wąwozu Higuera, oraz Wąwozu Mina, które, wspólnie z innymi wniesieniami, współtworzą wyjątkowo bogaty i piękny krajobraz.
Wąwóz Mina ciągnie się pośrodku Gran Canarii w kierunku północno wschodniej części wyspy, kończąc się w dolinie, gdzie jest położona stolica. Wąwóz ten posiada niewielkie źródło wodne dzięki ujęciu, które od wielu stuleci łączy dolinę Tejeda z doliną Guiniguada, przechodząc przez ścianę skalną, nadającą nazwę wąwozowi.
Nieregularna orografia San Mateo i jego wspaniałe warunki klimatyczne, sprzyjające uprawie roli, przyczyniły się do tego, że prowincja ta może się pochwalić jednymi z najpiękniejszych zakątków przyrody na wyspie.
Vega de San Mateo jest prowincją o silnej tradycji rolniczej i pasterskiej, ze względu na warunki geograficzne i klimatyczne, przyczyniające się do żyzności gleb. Dodatkowo, liczne wąwozy w tej okolicy zapewniały zawsze dobre nawodnienie terenów uprawnych.
Vega de San Mateo jest prowincją o silnej tradycji rolniczej i pasterskiej, ze względu na warunki geograficzne i klimatyczne, przyczyniające się do żyzności gleb. Dodatkowo, liczne wąwozy w tej okolicy zapewniały zawsze dobre nawodnienie terenów uprawnych.
