Een plek waar het rollen van de stenen door de golven je verwelkomt tussen felgekleurde huizen aan de rand van de Atlantische Oceaan. San Cristóbal, gelegen in de hoofdstad van Gran Canaria, is een oude visserswijk met een compacte groep huizen op slechts een paar meter van het water, een boulevard en een kleine haven uit 1980.

Ten zuiden van Las Palmas de Gran Canaria ademt deze wijk met meer dan 150 jaar geschiedenis nog steeds de rust en de charme van vroeger.

De vissers die er nog wonen, zijn degenen die deze kust het beste kennen. Ze verwijzen vaak naar oude foto’s wanneer ze over de plaats praten. Met hen is het meestal gemakkelijk om een gesprek te beginnen. Ze herinneren zich vervlogen tijden, toen men nog het chinchorro wierp, een traditionele sleepnetvisserij die jaren geleden verboden werd.

Ze vertellen ook over het ‘millo-wier’, dat wetenschappers Sargassum vulgare noemen, dat in deze wateren overvloedig voorkwam en dat men at in tijden van schaarste. Net als de witte krabben en mosselen die van de rotsen werden geplukt, rotsen die tegenwoordig bijna leeg zijn. Van al die ingrediënten maakten ze paella’s die, zo zeggen ze, nooit meer zo lekker hebben gesmaakt.

Vandaag de dag ziet het plaatje er anders uit. Hoewel het nog steeds een charmante plek is, zeggen de vissers dat het niet meer is wat het ooit was, noch voor de vissen, noch voor de mensen die er wonen.

Vroeger liep men op blote voeten naar het strand om “lapas” of “burgaos” te rapen, iets heel anders dan het vissen op open zee dat tegenwoordig gebruikelijk is. Toch leveren de vissers nog steeds verse vis aan de beste markten van de stad.

De kleurrijke houten bootjes liggen er nog, dobberend in het water, als herinnering aan een verleden waarin deze plek een strategische rol speelde. Ooit was dat ter verdediging van de stad, en daarvan getuigt nog de Torre de San Pedro, in 1922 uitgeroepen tot historisch monument en beter bekend als het Castillo de San Cristóbal.
Een fort dat boven de zee werd gebouwd om de toegang tot de stad te verdedigen en te bewaken.

Vandaag blijft de wijk trouw aan haar schilderachterige, eenvoudige en authentieke karakter, een oase van traditie te midden van de moderne stad. Een bolwerk van traditie in het hart van een grote, open en kosmopolitische stad.

Las Palmas de Gran Canaria is de belangrijkste stad van het eiland, met bijna 400.000 inwoners. Het is het grootste stedelijke en economische centrum van de archipel en herbergt een van de belangrijkste havens van het land.

Opvallend is het historische centrum met de wijken Vegueta en Triana. Plaatsen die de ware essentie van de hoofdstad uitstralen. Geïnspireerd op de burgerlijke wijken van Andalusië en beïnvloed door architectonische stromingen uit Amerika, vormen hun met kasseien geplaveide straten, huizen met houten balkons en met planten gevulde patio’s het herkenbare beeld van dit deel van de stad.

Deze wijken herbergen talrijke monumentale gebouwen die ons het verhaal van de stad en van de archipel vertellen, zoals Museo Canario of het Museo Casa Colón. Het hart van deze wijken is de Plaza de Santa Ana, waar het stadhuis van Las Palmas de Gran Canaria en de Kathedraal van Santa Ana samenkomen.

Aan de noordkant van de stad ligt het strand Las Canteras, meer dan drie kilometer lang en beschermd door een rots- en koraalrif dat de zee kalmeert. Het strekt zich uit van het Auditorium Alfredo Kraus tot El Confital. Dit is het belangrijkste centrum van het stadsleven, met talloze cafés, restaurants en recreatievoorzieningen.

In de wintermaanden is het bekend om zijn Belén de Arena, een originele zandsculpturenversie van de traditionele kerststallen, met verschillende taferelen die in het zand worden uitgebeeld.

Daarnaast is de stad een vaste tussenstop voor vele cruiseschepen tijdens het seizoen. De wijken Santa Catalina en de Rambla de Mesa y López behoren tot de drukst bezochte gebieden door bezoekers die aankomen vanuit de haven.